Ik zat in de eerste klas van de middelbare school, toen er een schoolconcert georganiseerd werd. Met een paar klassen tegelijk werden we de gymzaal (voor dit doel deftig omgedoopt tot “Aula”) in gedirigeerd, waar in het midden een groepje muzikanten stond opgesteld, compleet met instrumentarium en lessenaars. Lees verder Liefde op het eerste gehoor →

15 februari 2013
Ik heb nu sinds een half jaartje dwarsfluitles. Mijn papa en mama vonden het eigenlijk niet zo stoer dat ik dwarsfluit wilde gaan spelen. Ze vonden dat dat meer iets voor meisjes was. Maar ik heb heel lang gezeurd, en eindelijk mocht het! Lees verder Uit het dagboek van een leerling →

Ik mocht pas met dwarsfluitlessen beginnen toen ik 12 jaar was. Dat was het beleid van de muziekschool waar ik mijn lessen zou gaan volgen. Voordat ik daadwerkelijk mocht beginnen, werd er eerst een gehoortestje afgenomen. Lees verder Meer muziek op school – voor iedereen! →

Wie kent het verhaal van Bambi niet, het jonge hertje dat vrolijke avonturen beleeft met zijn vriendjes Stamper het konijn en Bloempje het stinkdier. Na elk avontuur weet hij zich weer veilig onder de bescherming van zijn wijze en begripvolle moeder. Totdat het noodlot toeslaat. Lees verder Over Bambi en de kracht van stilte →

Zoals zovelen leer ik mijn leerlingen vanaf het begin aan om op het gehoor te spelen. Liedjes leren ze eerst zingen en daarna naspelen, ze mogen zelf improviseren met ritme en/of toonhoogte. Stukjes die ze van notenschrift leren, spelen ze eerst van blad om direct uit het hoofd te herhalen wat ze net gespeeld hebben.

Niet iedereen kan even gemakkelijk op het gehoor of uit het hoofd spelen. Lees verder Een samenspel van zintuigen →

Ik had een keer een leerling op proefles. Ze was ergens in de dertig, had in haar tienerjaren langdurig fluitlessen gehad, maar was daar in haar studietijd mee gestopt. Nu wilde ze het fluitspelen weer oppakken. Ze had een etude van Gariboldi uitgekozen om voor mij voor te spelen. Wat direct opviel, was dat ze heel mechanisch speelde. Ze las de noten en speelde ze. Dat was het. Lees verder Lees maar, er staat niet wat er staat →

Leerlingen die niet studeren: ik ken geen docent die daar niet mee te maken krijgt. Je komt ze tegen in allerlei varianten. De leerling die uitvoerig begint te vertellen over school, in de hoop de lestijd te verkorten. De leerling die regelmatig afzegt, telkens met een andere reden, maar wel telkens op het laatste moment. Lees verder Niet oefenen →

Vroeger dacht ik dat lesgeven was: kennis overdragen. De leerling wil (of moet) iets leren, de docent reikt de stof aan. Les geven aan volwassenen zag ik wel zitten. Volwassenen zijn gemotiveerd om te leren en werken mee in de lessen. Kinderen daarentegen moet je eerst zover zien te krijgen dat ze überhaupt naar je willen luisteren. Lees verder Over de vos Reinaert →

Op zaterdagochtend heb ik altijd fluitles. Mama brengt me daar met de auto naartoe. Dat vind ik altijd heel leuk, want na afloop mag ik een krentenbol van de bakker daar om de hoek. Die krentenbollen zijn heel lekker. Lees verder Plakband →

Stel je het volgende scenario voor.

Je gaat op tennisles, want je wilt heel graag leren tennissen. Gewapend met een spiksplinternieuw tennisracket, gestoken in een kersvers tennistenue, verschijn je vol verwachting op je eerste les. Lees verder Over tennisballen, toonladders en sommen →